Orthodontic-Treatment-Options

دانستنیهای لازم قبل از مراجعه به متخصص ارتودنسی

گزینه های درمان ارتودنسی که قبل از مراجعه به متخصص ارتودنسی باید بدانید چیست؟

شما برای درمان ارتودنسی می توانید هر یک از انواع ارتودنسی را بررسی نمایید. این بررسی، به شما کمک می کند تا علاوه بر داشتن دیدگاه شفاف تر نسبت به روشهای مختلف ارتودنسی، بتوانید بهترین روش ارتودنسی را از نظر هزینه و نیاز و سلیقه شخصی خود انتخاب کنید.

البته در این انتخاب باید با ارتودنتیست خود مشورت نمایید. معمولا عزیزانی که به مطب کامفی دنت مراجعه می کنند در همان اولین مشاوره و معاینه خود توسط خانم دکتر زهرا ابراهیمی نیک (متخصص ارتودنسی در تهران) راهنمایی های لازم را دریافت می کنند تا بتوانند برای سلامت و زیبایی خود و در نهایت برای رسیدن به یک حس خوب از ظاهر خود بهترین گزینه را انتخاب کنند.

پیشنهاد میکنیم قبل از اقدام برای ارتودنسی، مطالب وب سایت کامفی دنت را مرور نمایید. مطالعه پاراگراف های این صفحه تا انتها برای کمک به تصمیم گیری شما موثر است. با ما همراه باشید.

ارتودنسی در دندانپزشکی چیست؟

ارتودنسی شاخه ای از دندانپزشکی است که در درمان مال اکلوژن تخصص دارد. به طور خلاصه، "مال اکلوژن" وضعیتی است که در آن دندان ها به درستی در فک های بالا و پایین قرار نمی گیرند. هنگامی که دندان ها نامرتب باشند، یک بایت نامناسب می تواند شکل بگیرد مانند مشکلاتی که برای اوربایت و آندربایت ایجاد می شود.

ارتودنتیست ها وسایل ثابت و متحرکی را ارائه می دهند که بایت فرد را اصلاح می کند. هدف این است که دندان ها را دوباره مرتب کنند(به صورت واقعی درآورند) و به مرور زمان، لبخندی زیبا و جدید، ایجاد نمایند.

دندان های نامنظم، شلوغ و بیرون زده  صدها سال است که برای بسیاری از افراد مشکل ساز شده اند. با این حال، با پیشرفت دندان پزشکی در قرن ۲۱، روش های اصلاح دندان های نامرتب با پیشرفت فن آوری، شکوفا شد.

امروزه انواع مختلفی از وسایل ارتودنسی برای کودکان و بزرگسالان موجود است، از جمله:

  • براکت‌ها یا الاینرهای شفاف(نامرئی)
  • هدگیر (در ترکیب با بریس استفاده می شود)
  • نگهدارنده های"فضا"(فضانگهدار) ثابت یا متحرک
  • نگهدارنده های(ریتینرهای) دائمی یا متحرک، بسته به اولویت و نیازهای شما
  • آتل های مفصل گیجگاهی فکی temporomandibular joint (TMJ) و سایر وسایل تغییر موقعیت فک برای کودکان مبتلا به ناهنجاری فک
  • جراحی فک(جراحی ارتوگناتیک)(orthognathic)

 

تفاوت بین دندانپزشک و ارتودنتیست چیست؟

متخصصین ارتودنسی در اصلاح دندان های کج و نامرتب و همچنین مشکلات فک تخصص دارند.

درمان های رایج ارتودنسی عبارتند از:

  • براکت
  • الاینر شفاف(ارتودنسی نامرئی)
  • هدگیر
  • نگه دارنده های فضا(فضا نگهدار)

دندانپزشکان در روش های مربوط به سلامت کلی دندان و دهان شما تخصص دارند.

این درمان ها عبارتند از:

  • تمیز کردن دندان ها
  • پر کردن حفره دندان ها
  • پروتز(روکش) دندان
  • ایمپلنت ها
  • درمان بیماری لثه

برخی از دندانپزشکان صلاحیت انجام درمان های ارتودنسی را دارند، اما این، ارتودنتیست ها هستند که در این زمینه "متخصص" هستند.

 

آشنایی با مال اکلوژن دندان

مال اکلوژن به زبان ساده به معنای نامرتبی دندان ها است. به طور خاص تر، واضح ترین نشانه مال اکلوژن، زمانی است که دندان ها کج شده یا بیرون زده باشند. براساس عدم هماهنگی دندان های فرد، متخصص ارتودنسی بهترین درمان را در طول یک معاینه در مطب، توصیه خواهد کرد.

سه کلاس مختلف مال اکلوژن وجود دارد که به آنها کلاس I، II و III گفته می شود:

·       اکلوژن طبیعی

اکلوژن طبیعی (تماس بین دندان های بالا و پایین) به موقعیت "ایده آل" دندان ها اشاره دارد. در یک بایت "کامل"(روی هم قرارگرفتن دندان ها)، دندان ها در امتداد یک خط منحنی مستقیم قرار می گیرند. البته داشتن "اکلوژن طبیعی، بدون درمان قبلی ارتودنسی" نادر است.

·       مال اکلوژن کلاس  I

شایع ترین نوع مال اکلوژن کلاس I است.

این بیماری شامل همپوشانی دندان های فوقانی نسبت به دندان های تحتانی است. در این نوع مال اکلوژن، در یک بایت کامل(روی هم قرار گرفتن دندانها)، دندان های بالایی مانند "درپوش روی جعبه" روی دندان های پایینی قرار می گیرند. علاوه بر این، مال اکلوژن کلاس I به این دلیل نیز می تواند باشد که رابطه مولار درست است، اما در ناحیه قدامی شلوغی یا فاصله وجود دارد.

·       مال اکلوژن کلاس  II

مال اکلوژن کلاس II یا مشکل در اوربایت زمانی رخ می دهد که دندان ها و فک بالایی، بیش از حد نرمال "روی" دندان ها و فک پایینی همپوشانی داشته باشند. یعنی فک و دندان های بالا جلوتر از فک و دندان های پایین باشند. این شکل از مال اکلوژن شایع است اما کمتر از مال اکلوژن کلاس I شایع است.

·       مال اکلوژن کلاس  III

مال اکلوژن کلاس III یا ناهنجاری در آندربایت زمانی رخ می دهد که فک تحتانی به جلو رانده شود. در این شرایط دندان ها و فک پایینی نیز "روی" دندان ها و فک بالایی همپوشانی دارند.

علل مال اکلوژن

مال اکلوژن معمولا از طریق ژنتیک منتقل می شود یعنی وراثتی است. بیشتر افراد با اکلوژن طبیعی به دنیا نمی آیند. در نتیجه برای دستیابی به یک درمان ماندگار، در ارتودنسی سرمایه گذاری می کنند. بله، ارتودنسی یک سرمایه گذاری محسوب می شود نه هزینه! زیرا آنچه از سلامت دهان و دندان و زیبایی چهره و حس خوب، به فرد می رسد دارای ارزشی بسیار بالاتر است.

شلوغی دندان ها، شکاف ها و بایت نادرست ناشی از تفاوت در اندازه دندان ها و فک است. این یعنی ممکن است فضای کافی برای رشد مناسب هر دو وجود نداشته باشد.

سایر دلایل رایج برای مال اکلوژن عبارتند از:

  • نقایص مادرزادی - مانند شکاف لب و کام
  • عادات دوران کودکی - فشار دادن زبان، مکیدن انگشت شست، استفاده بیش از حد از پستانک، یا تغذیه طولانی مدت با بطری
  • ناهنجاری های دندانی - دندان های نهفته، افتادن یا کشیده شدن دندان ها یا دندان های اضافی
  • روش‌های ناموفق - مانند: قرار دادن نامناسب روکش‌های دندان، پر کردن حفره، نگهدارنده‌ها یا براکت‌ها (قابل توجه افرادی که به مراکز ارزان قیمت یا غیرمتخصص، مراجعه می کنند.)
  • آسیب ها و مشکلات فک – شکستگی فک، سرطان، تومور، دررفتگی، اختلال عملکرد مفصل گیجگاهی فکی(TMJ) (درد شدید هنگام حرکت فک)، یا استئونکروز (زمانی که خون رسانی به استخوان ها انجام نمی گیرد.)

 

انواع مختلف دستگاه های Appliances ارتودنسی چیست؟

متخصصین ارتودنسی در اصلاح مشکلات مربوط به مال اکلوژن با استفاده از دستگاه ها و درمان های مختلف تخصص دارند.

انواع درمان های امروزی عبارتند از:

  • بستن شکاف در دندان ها
  • صاف کردن(مرتب کردن) دندان ها
  • اصلاح بایت
  • بهبود گفتار و جویدن
  • تراز کردن لبه(تاج) دندان ها
  • بهبود سلامت لثه و دندان

متخصصان ارتودنسی هر دو دستگاه Appliance ثابت و متحرک را برای بهبود همترازی دندان ها و رفع بایت نادرست، تجویز می کنند.

 

دستگاه های Appliances ارتودنسی ثابت

دستگاه های ارتودنسی ثابت برای مدت کوتاه یا طولانی به دندان ها متصل می شوند و این بستگی به شدت مشکل هم ترازی بیمار دارد. در طول زمانی که این دستگاه ها به دندان ها متصل می شوند، می توان به غذا خوردن عادی ادامه داد. با این حال، دندانپزشکان توصیه می کنند که بیماران غذاها یا نوشیدنی هایی که قند بالایی دارند، مانند آب نبات و نوشابه را مصرف نکنند. نوشیدنی های گازدار، آب نبات های سفت و غذاهای چسبناک به سختی از این وسایل جدا می شوند و می توانند به مرور زمان آن ها را خراب کنند.

انواع دستگاه های Appliances ارتودنسی ثابت عبارتند از:

  • براکت‌ها

براکت‌ها که شامل براکت‌های فلزی سنتی و براکت‌های شفاف هستند، از براکت‌های جداگانه (متصل به هر دندان) و سیم های فلزی تشکیل می شوند.

برای نگه داشتن دستگاه در کنار هم، نوارهای لاستیکی کوچکی(لیگاچور) دور هر براکت پیچیده می شوند.

براکت‌ها، دندان‌ها را دوباره مرتب می‌کنند، شکاف‌ها را می‌بندند و بایت نادرست را ظرف ۱۸ ماه تا سه سال برطرف می کنند.

  • نگهدارنده فضا

نگهدارنده های فضا اغلب برای کودکانی که در اثر پوسیدگی دندان  یا هر دلیل دیگری، زودتر دندان خود را از دست می دهند استفاده می شوند. نگهدارنده فضا، فضای لثه را باز نگه می دارد و به دندان دائمی اجازه می دهد تا داخل آن فضا رشد کند. در این زمینه، نگهدارنده های ثابت و متحرک، موجود هستند.

دستگاه های Appliances ارتودنسی متحرک

بر خلاف دستگاه های ارتودنسی ثابت، دستگاه های متحرک به دندان ها متصل نمی شوند،  به این معنی که بیمار می تواند در هر زمانی که بخواهد، آن ها را بردارد. این وسایل را باید قبل از غذا خوردن، نخ دندان کشیدن یا مسواک زدن، خارج کرد.

برای اصلاح دندان های کج و معوج یا جلوگیری از مکیدن انگشت شست کودکان از دستگاه های متحرک استفاده می شود. چند درمان رایج عبارتند از:

  • الاینرهای شفاف

الاینرهای شفاف، سینی های پلاستیکی نازکی هستند که به طور خاص(بصورت سفارشی و شخصی سازی) برای دندان های هر بیمار ساخته می شوند. شما باید تا سه هفته از هر الاینر استفاده کنید. این کار باعث حرکت دندان ها در کسری از میلی متر در هر دوره می شود. بسیاری از افراد، به‌ویژه بزرگسالان، به‌جای استفاده از براکت‌ها، برای اصلاح دندان‌های کج به الاینرها روی می‌آورند.

  • نگهدارنده ها(ریتینرها)

ریتینرها کمک می کنند که پس از اتمام درمان ارتودنسی (پس از برداشته شدن براکت‌ها) دندان ها در جای خود نگه داشته شوند. از آنجایی که استخوان‌های فک بافت‌هایی زنده و در حال تغییر هستند، نگه‌دارنده‌ها برای اطمینان از صاف ماندن دندان‌ها ضروری هستند. البته گزینه های دائمی نیز وجود دارد.

اسپلینت های(آتل های)  "مفصل گیجگاهی فکی TMJ " و دستگاه های جابجای فک

تغییر موقعیت مفصل گیجگاهی فکی temporomandibular joint، که دهان را باز و بسته می‌کند، با استفاده از آتل‌ها (اپلاینس های تغییر موقعیت فک) انجام می‌شود. آنها رابطه بین دندان ها و مفاصل را تثبیت می کنند و در عین حال تداخل های اکلوزال occlusal را نیز از بین می برند.

هدگیر Headgear

هدگیر، ناهنجاری در اوربایت کودک را برطرف می کند. این دستگاه ارتودنسی(اپلاینس ارتودنسی)، استخوان های فک و دندان را به عقب حرکت می دهد و به نوبه خود مانع از بیرون زدگی دندان های جلویی می شود. رشد فک فوقانی کند می شود و به فک تحتانی فرصت می دهد تا به فک بالا برسد(جلوتر بیاید).

 

پرسش و پاسخ

 

  • به اشتراک بگذارید:

0 دیدگاه کاربران

نظر خود را با ما در میان بگذارید